پس از طوفان نشستن ، مویه کردن..

        برای بال بشکسته ، چه سودی؟..

         به جانم آتش دوری میفروز..

         که فردا ،  تل خاکستر و دودی..

           مرا دریاب در مرداب امروز..

          بخوان از عشق در گوشم سرودی..

          به بال خسته ده امید پرواز..

           به کام تلخ من شیرین وجودی..

            نگاه عاشقم را بی تفاوت..

            فرومگذار چون سیلاب رودی..

             که طغیان چنین رودی مبادا..

            تو را در کام خود در می ربودی..

            چرا از قلب بی تابم خبر نیست ..

             بدان آخر ، که عشق من  تو بودی..

             اگر امروز ما را درنیابی..

            به فردا سیل اشکت را چه سودی؟!..